Jaka powinna być odległość między latarniami?

Rozstaw słupów oświetleniowych powinien być zgodny ze ściśle określonymi wytycznymi GOST i SNiP. Aby określić dokładną liczbę, należy wziąć pod uwagę wiele czynników, dlatego warto je przeanalizować, aby zrozumieć, w jaki sposób dokonuje się obliczeń. Prawidłowe ustawienie decyduje o oświetleniu drogi i bezpieczeństwie ruchu.

Lampy muszą być rozmieszczone ściśle według przepisów.

Wspólne cechy umożliwiające określenie odległości na drodze i w mieście

Odległość od jednego słupa do drugiego nazywana jest rozpiętością. Różni się ona w zależności od wielu warunków, dlatego nie ma jasnych norm, którymi można by się wszędzie kierować. W pierwszej kolejności należy rozważyć następujące kwestie:

1. Który obszar jest oświetlany. Może to być autostrada o różnym natężeniu ruchu, ulice miejskie o różnej szerokości lub tereny parkowe. Normy dla każdego typu są inne.
2. Typ słupów i ich wysokość. Ważna jest nie tylko odległość latarni od podłoża, ale także liczba lamp na słupie, ich położenie względem jezdni itp.
3. Typ źródeł światła i charakterystyka stosowanych lamp. Bardzo często zdarza się, że po wymianie lampy natężenie oświetlenia ulega zmianie, jeżeli zastosowano wariant o innej charakterystyce. Dlatego obliczenia są zawsze wykonywane dla konkretnego sprzętu, tak aby uszkodzone lampy można było wymienić na takie same.
4. Ustawienie słupów w stosunku do oświetlanych obszarów. Ważne jest przestrzeganie norm w tym zakresie, ponieważ nie należy umieszczać słupów zbyt blisko siebie, a zbytnie ich oddalenie spowoduje pogorszenie jakości światła.
5. Teren oraz inne cechy, które mogą mieć wpływ na oświetlenie. Na przykład na zjazdach i pochyłościach światła powinny być rozmieszczone w taki sposób, aby żadna część podłoża nie była nieoświetlona, a światło nie raziło w oczy.
6. Układ biegunów. Ma to bezpośredni wpływ na ilość światła na drodze.

Poziom oświetlenia jest różny na poszczególnych odcinkach drogi.

Oświetlenie można poprawić, wymieniając żarówki na mocniejsze lub stosując bardziej wydajne wersje lamp.

Normy według GOST i SNiP

Schemat ten jest wykorzystywany przez specjalistów podczas obliczania i planowania lokalizacji słupów.

Przepisy budowlane pozwalają na precyzyjne określenie wszystkich parametrów w celu wybrania odpowiedniej lokalizacji dla oświetlenia. Ponadto należy wziąć pod uwagę szereg innych aspektów. Zostały one przedstawione na schemacie w celu zapewnienia przejrzystości:

1. Wysokość lokalizacji oprawy oświetleniowej nad jezdnią. Im wyższa jest ta wartość, tym szersza jest plama światła, ale tym mniejsze jest natężenie światła. Zazwyczaj oznaczana literą H, jest dostosowana do danej drogi, a jej średnia długość wynosi 9-12 metrów.
2. Szerokość przęsła. Norma zależy od typu drogi, jej kategorii oświetlenia i natężenia ruchu. Może on wynosić od 30 do 65 metrów, dlatego prawidłowe obliczenia określają, ile słupów należy zainstalować na danym obszarze. Szerokość jest oznaczona na schematach literą L.
3. Położenie oprawy oświetleniowej w stosunku do jezdni. Aby poprawić wydajność i zapewnić oświetlenie drogi, a nie krawężnika, oprawę zwykle wyposaża się w odpowiednio zwymiarowane wsporniki. Można je wkomponować w konstrukcję lub zamocować oddzielnie na górze. Jest to oznaczane literą I.
4. Szerokość jezdni - jest kolejnym ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o rozmieszczeniu opraw wzdłuż drogi. Jeśli odległość ta wynosi do 12 metrów, światła można umieścić po jednej stronie, jeśli zaś od 12 do 18, najlepiej jest umieścić je po obu stronach drogi w układzie naprzemiennym. W przypadku jezdni o szerokości od 18 do 32 metrów stosuje się układ prostokątny z przesunięciami. Indeks ten jest oznaczany symbolem W.
5. Kąt nachylenia latarni w stosunku do jezdni również musi być indywidualnie dobrana, ponieważ od niej zależy rozkład strumienia świetlnego. Jest on oznaczony symbolem α i mierzony w stopniach. Zmieniając kąt, można precyzyjnie ustawić i w razie potrzeby skorygować oświetlenie.

Wykres pokazuje, jak bardzo zmniejsza się natężenie światła wraz ze wzrostem promienia świetlnego.

Przy określaniu odległości między latarniami w pierwszej kolejności bierze się pod uwagę punkt przecięcia się stożków światła sąsiednich latarni. To właśnie w tych obszarach dokonuje się pomiarów natężenia oświetlenia i sprawdza zgodność z przepisami. Ponieważ są to najsłabiej oświetlone części jezdni, są one brane pod uwagę przez organy kontrolne. Poniżej przedstawiono tabelę wartości dla opraw z lampami sodowymi, jednymi z najbardziej popularnych obecnie opraw.

W przypadku stosowania opraw tego samego typu można wcześniej wykonać obliczenia i opracować tabelę, aby dopasować rozstaw słupów do danej sytuacji.

Główne czynniki decydujące o rozstawie słupów oświetleniowych

Wymagania dotyczące oświetlenia dróg są określone w normie GOST R 54305-2011 (punkt 4.1). Głównym wskaźnikiem, który ma wpływ na określanie odległości i inne ważne punkty, jest natężenie oświetlenia poziomego. Zależy to od kategorii oświetlenia obiektu:

1. Kategoria A - są autostrady i główne ulice miejskie. Wartości zależą od natężenia ruchu na drodze, jeśli jest to ponad 3000 pojazdów na godzinę, średnie oświetlenie poziome nie powinno być mniejsze niż 20 luksów na metr kwadratowy. Przy natężeniu ruchu od 1000 do 3000 wskaźnik jest taki sam - 20 luksów, a jeśli liczba przejeżdżających samochodów wynosi od 500 do 1000 na godzinę, to należy wziąć pod uwagę 15 luksów.
2. Kategoria B - Lokalne drogi szybkiego ruchu i podobne obiekty. Jeżeli natężenie ruchu przekracza 2000 na godzinę, pozioma wartość luminancji wynosi 15 lx. Jest on również wykorzystywany do obsługi średnio 1000-2000 pojazdów. W przypadku obciążenia do 1000 pojazdów wartość ta powinna wynosić 10 luksów.
3. Kategoria B - Największą grupę stanowią ulice i drogi lokalne na obszarach miejskich. Jeżeli natężenie ruchu wynosi ponad 500 pojazdów, norma wynosi 6 luksów. W przypadku jezdni, po których przejeżdża do 500 samochodów na godzinę lub mniej, wystarczy oświetlenie poziome o natężeniu 4 luksów.

Im mniejsze natężenie ruchu, tym mniejsze wymagania oświetleniowe.

Odległość między latarniami po jednej stronie drogi, proporcjonalnie do ich wysokości, wynosi 5:1. Jeśli stosuje się układ naprzemienny, proporcja ta wzrasta do 7:1.

materiał na podpory

Stosowane tyczki należy dobierać zgodnie z normą GOST 32947-2014. Przy wyborze należy wziąć pod uwagę właściwości sejsmiczne regionu oraz minimalne temperatury w zimie. Nie należy zapominać o wpływie agresywnego środowiska.

Słupy metalowe

Mocowanie słupka metalowego metodą kołnierzową.

W tym wariancie zastosowano stal. Nadaje się do stosowania tylko w regionach, gdzie zimą mróz nie przekracza -40 stopni. Podpory wykonane z metalu mają takie cechy szczególne:

1. Najczęściej dwa lub trzy elementy są łączone przez spawanie. Jednak w przypadku niewielkich wysokości można stosować również podpory jednoczęściowe, które są montowane za pomocą dźwigu.
2. Słupy metalowe mogą być wykorzystywane wyłącznie do oświetlania, w takim przypadku są nazywane słupami bezprądowymi. Jeśli konstrukcja jest wykorzystywana do instalacji przewodów i służy jako linia energetyczna, słupy nazywa się słupami energetycznymi.
3. Profil może być okrągły lub wielokątny w przekroju poprzecznym. W niektórych modelach grubość słupa jest taka sama na całej wysokości, natomiast w innych jest ona zmniejszona, co nadaje mu kształt stożka.
4. Ze względu na sposób montażu rozróżnia się typy proste i kołnierzowe. Pierwsza z nich jest instalowana w tradycyjny sposób, poprzez wykopanie otworu o odpowiedniej głębokości i zabetonowanie podstawy. Typ kołnierzowy jest wygodniejszy ze względu na to, że podstawa jest wcześniej odlewana, a w niej umieszczany jest kołnierz mocujący. Słupek należy zamontować w taki sposób, aby otwory pokrywały się z kołkami rozporowymi, a następnie dokręcić nakrętki.

Metal jest wytrzymały, ale ulega poważnym uszkodzeniom na skutek korozji, dlatego do malowania słupków używa się farb antykorozyjnych, a powłoka jest odnawiana co kilka lat w miarę jej zużywania się.

Słupy betonowe

Słupy żelbetowe są często wyposażone w metalowe wsporniki do mocowania oprawy.

Jest to najczęściej stosowane rozwiązanie, ponieważ ma długą żywotność i wymaga niewielkiej konserwacji podczas użytkowania. Powierzchni nie trzeba oczyszczać z rdzy ani malować. Są to następujące funkcje:

1. Do produkcji wykorzystuje się urządzenia wibracyjne, które zagęszczają wysokiej klasy beton w taki sposób, że w jego wnętrzu nie pozostają pęcherzyki powietrza. Wewnątrz znajduje się spawana rama wzmacniająca zapewniająca bezpieczeństwo.
2. Konstrukcje mogą być stosowane w regionach o temperaturach do -55 stopni Celsjusza. Są one odpowiednie do stosowania w prawie wszystkich obszarach, ponieważ wytrzymują również wstrząsy sejsmiczne o sile do 7 punktów.
3. Odporność na oblodzenie i silne wiatry w przypadku słupów żelbetowych jest również o rząd wielkości wyższa niż w przypadku słupów metalowych.
4. Mogą one mieć różne kształty: piramidalne, okrągłe, stożkowe, pryzmatyczne. Każdy z wariantów jest przeznaczony do pracy w określonych warunkach, dlatego należy je dobierać zgodnie z wymaganiami oświetleniowymi.
5. Metody instalacji są takie same jak w przypadku słupów metalowych. Dolna część może być zabetonowana w podłożu lub można zastosować metodę mocowania kołnierzowego. Wariant ten jest znacznie cięższy, dlatego do jego montażu potrzebny jest odpowiedni sprzęt.

Do mocowania przewodów można wykorzystać betonowe wsporniki. W sektorze prywatnym i na ulicach o małym natężeniu ruchu jest to najczęściej stosowana opcja.

Słupy kompozytowe

Wariant kompozytowy jest dobry, ponieważ może być łatwo podnoszony przez jedną osobę.

Jest to nowoczesne rozwiązanie, które z roku na rok jest coraz częściej stosowane. Różni się on od tradycyjnych tyczek, ale ma też wiele zalet:

1. Są one wykonane z żywic polimerowych lub innych związków. Produkty są wzmacniane włóknem szklanym w celu zapewnienia sztywności i nadania pożądanego kształtu.
2. Słupy te są znacznie lżejsze niż słupy betonowe i metalowe, co ułatwia ich transport i montaż. Jednocześnie mają one długą żywotność - kilkadziesiąt lat - i nie wymagają zabezpieczenia antykorozyjnego ani odnawiania powłoki ochronnej.
3. Profil i wymiary są dostępne w wielu różnych rozmiarach. Wszystkie produkty są certyfikowane i muszą posiadać dokumentację potwierdzającą zgodność.
4. Wsporniki nadają się zarówno do latarni, jak i do przewodów, mogą więc być również słupami energetycznymi.
5. Najczęściej mocowanie wykonuje się metodą kołnierzową. Istnieją jednak warianty, które można zabetonować w podłożu.

Czytaj także

Rodzaje oświetlenia ulicznego i ich cechy szczególne

 

Odległość między latarniami ulicznymi nie jest jedynym kryterium ich instalacji. Należy również wziąć pod uwagę kilka wymagań dotyczących rozmieszczenia słupów. W ten sposób określa się, gdzie najlepiej położyć kabel i w jakiej odległości od słupa powinna znajdować się latarnia. Należy pamiętać o następujących ograniczeniach:

1. W przypadku oświetlania autostrady lub drogi miejskiej o dużym natężeniu ruchu odległość od słupa do krawężnika powinna wynosić co najmniej 1 metr. Jest to minimum i może być zwiększone, ale nie może być zmniejszone. To samo odnosi się do innych norm.
2. Na większości ulic miejskich minimalna odległość od krawężnika wynosi 50 cm. Dotyczy to dróg drugorzędnych i innych opcji o małym natężeniu ruchu.
3. Jeżeli samochody ciężarowe nie mogą poruszać się po jezdni, minimalna odległość powinna wynosić 30 cm. Ta opcja jest stosowana, gdy nie ma ryzyka uszkodzenia podpór przez duże pojazdy.
4. Jeżeli latarnie są instalowane na pasie dzielącym, jego szerokość nie powinna być mniejsza niż 5 metrów. W takim przypadku na każdym słupie znajdują się zazwyczaj dwa światła z każdej strony.
5. W przypadku parków, osiedli mieszkaniowych i obiektów rekreacyjnych odległości i lokalizacje słupów są indywidualne. Nie ma ścisłych przepisów, ale należy wziąć pod uwagę względy bezpieczeństwa, aby słupy nie zakłócały płynności ruchu.
6. Jeśli wzdłuż krawędzi jezdni nie ma krawężnika, minimalna odległość do słupka powinna wynosić 1,75 m.

Odległość między krawężnikiem a słupkami musi być zgodna z normami ustalonymi dla różnych typów dróg.

Jeśli słupki są instalowane w obszarach mieszkalnych, od słupka do balkonu lub okna należy zachować co najmniej 1 metr. Jeszcze lepiej, aby odległość była jeszcze większa, aby uniknąć niebezpieczeństwa.

Podczas instalowania słupków należy wziąć pod uwagę szereg kryteriów, aby zapewnić dobrą widoczność i stworzyć bezpieczny system. Głównym wskaźnikiem jest oświetlenie powierzchniowe, dlatego odległość między słupami, ich rozmieszczenie, wysokość latarni i jej moc są tak dobrane, aby system był zgodny z przepisami.