Jak wyznaczyć katodę i anodę diody LED
Jak każde urządzenie półprzewodnikowe z przewodnictwem jednokierunkowym, diody LED wymagają prawidłowej polaryzacji po podłączeniu do obwodu prądu stałego. Aby zapewnić prawidłowe działanie, anoda i katoda diody LED muszą być podłączone do odpowiednich biegunów źródła napięcia zgodnie ze schematem. Istnieje kilka sposobów określania przyporządkowania pinów elementu emitującego światło.
Wyznaczanie za pomocą multimetru
Jak każdą diodę opartą na złączu p-n, diodę elektroluminescencyjną można sprawdzić multimetrem, wykorzystując jej zdolność do przewodzenia prądu tylko w jednym kierunku. Nowoczesne testery cyfrowe mają specjalny tryb do sprawdzania diod, w którym napięcie pomiarowe jest optymalne dla danej procedury.
Aby ustalić przyporządkowanie pinów diody LED, podłącz jej nóżki losowo do rysika multimetru i odczytaj wynik na wyświetlaczu.
Jeśli element jest podłączony nieprawidłowo, pomiar spowoduje przeciążenie wartości rezystancji (OL - przeciążenie). Konieczne jest odwrócenie biegunowości zacisków multimetru.
Jeśli dioda LED jest w porządku i jest prawidłowo podłączona, pojawi się pewien opór (dokładna wartość zależy od typ typ elementu emitującego). W tym przypadku anodą będzie przewód podłączony do plusa multimetru (przewód czerwony), a katodą - do minusa (przewód czarny).
Niektóre testery w trybie testowania diod podają napięcie wystarczające do zapalenia elementu świecącego. W takim przypadku poprawność połączenia można sprawdzić za pomocą żarzenia.
Jeśli w obu wariantach podłączenia na wyświetlaczu pojawi się informacja o przeciążeniu, może to oznaczać, że:
- Uszkodzona dioda LED;
- napięcie pomiarowe nie jest wystarczające do otwarcia złącza p-n (tester jest przeznaczony do "badania" diod krzemowych, podczas gdy większość elementów emitujących światło jest wykonana na bazie arsenku galu).
W pierwszym przypadku przyrząd półprzewodnikowy można poddać recyklingowi. W drugim przypadku spróbuj innego sposobu.
Spinanie diody LED przez zasilacz
Zaletą tej metody jest to, że można ją stosować do diod LED o dowolnych parametrach (spadek napięcia i prąd znamionowy). Do tego testu lepiej jest użyć zasilacza z ustawionym ograniczeniem prądu lub przynajmniej z jego wskaźnikiem do monitorowania. W przeciwnym razie wrażliwe urządzenie półprzewodnikowe może ulec zniszczeniu.
Jeśli dostępne jest źródło regulowane, podłącz losowo diodę LED do jego wyjścia i podawaj napięcie stopniowo wzrastające od zera. Nie należy zwiększać napięcia zasilania powyżej 2-3 V, aby nie doszło do spalenia elementu. Jeśli nie zapala się, należy odłączyć napięcie i przełączyć wyjścia w przeciwną stronę.
Dzięki stopniowemu zwiększaniu napięcia można wizualnie określić moment, w którym dioda LED się zapala. W tym przypadku zacisk plusowy źródła jest podłączony do anody, a zacisk minusowy do anody elementu emitującego.
Jeśli nie ma regulowanego źródła, można spróbować użyć nieregulowanego zasilacza o napięciu, o którym wiadomo, że jest wyższe niż napięcie zasilania diody LED. W tym przypadku testuj tylko przez rezystor 1-3 kohm połączony szeregowo z urządzeniem półprzewodnikowym.
Jeśli w obu przypadkach dioda LED nie świeci się, można spróbować wykonać test przy zwiększonym napięciu. Jeśli element jest uszkodzony, nie zaszkodzi mu to, a jeśli jest przystosowany do podwyższonego napięcia, będzie można znaleźć właściwe przyporządkowanie styków.
Polecamy: Jak sprawdzić, ile woltów ma dioda LED
Używanie akumulatora
Jeśli nie jest dostępne źródło zasilania, można spróbować zlokalizować przewody z ogniwa galwanicznego, ale należy pamiętać o specyficznych właściwościach takiego testu:
- akumulator może nie dostarczyć wystarczającego napięcia do otwarcia złącza p-n.
- Domowe ogniwa galwaniczne mają niską moc, a wydajność prądowa jest niewielka, zależna od mocy początkowej baterii i jej ładunku resztkowego.
W tabeli przedstawiono parametry niektórych domowych diod LED. Oczywiście zwykłe półtorawoltowe źródła prądu chemicznego nie oświetlą żadnego z urządzeń wymienionych na liście.
| Typ urządzenia | Bezpośredni spadek napięcia, V | Prąd roboczy, mA |
|---|---|---|
| AL102A | 2,8 | 5 |
| AL307A | 2 | 10 |
| AL307B | 2,8 | 20 |
Aby zwiększyć napięcie, baterie można połączyć szeregowo w serii. Aby zwiększyć moc - równolegle (tylko w przypadku ogniw o tym samym napięciu!). Rezultatem może być kłopotliwa konstrukcja, która nie gwarantuje osiągnięcia efektu końcowego. Z tego względu tę metodę najlepiej stosować, gdy nie ma innej możliwości.
Przez wygląd
Czasami można określić biegunowość na podstawie wyglądu. Niektóre typy diod LED mają klucz - występ lub oznaczenie - na obudowie. Aby ustalić, który bolec jest oznaczony kluczem, najlepiej skorzystać z materiałów referencyjnych.
W bezramkowych diodach LED, produkowanych w ZSRR, można poznać wyprowadzenie styków, patrząc na wnętrze korpusu przez warstwę masy. Przewód katodowy ma dużą powierzchnię i kształt chorągiewki.. Mogła to być norma, ale nie jest ona ściśle przestrzegana przez producentów i dlatego jest zawodna, zwłaszcza w przypadku części pochodzących od nieznanego producenta. Dlatego też niniejsza definicja wyników może być wykorzystywana jedynie jako wstępna wskazówka.
Przyporządkowanie pinów w domowych diodach LED można rozpoznać po długości nóżek - pin anodowy jest krótszy. Dotyczy to jednak tylko elementów nieużywanych - bolce można dowolnie odcinać po zamontowaniu na miejscu.
Zalecamy obejrzenie filmu w celu zilustrowania sytuacji.
Korzystanie z dokumentacji technicznej
Inne sposoby identyfikacji punktów połączeń można znaleźć w dokumentacji komórki, w instrukcjach obsługi lub w Internecie. Należy przynajmniej znać typ diody LED lub jej producenta. Dokumentacja może zawierać informacje o wymiarach i listwie zaciskowej urządzenia.
Ale nawet jeśli tych informacji nie ma w arkuszu danych, wysiłek nie pójdzie na marne. Dokumentacja może być źródłem informacji o wartościach granicznych urządzenia elektronicznego. Wiedza ta pomoże wybrać właściwy tryb pracy, a także zapobiegnie awariom diod LED podczas sprawdzania przyporządkowania styków.
Polaryzacja diod LED SMD
Obecnie coraz większą popularnością cieszą się elementy bezołowiowe do bezpośredniego montażu na płytkach drukowanych (SMD).SMD - urządzenie montowane powierzchniowo). W przeciwieństwie do urządzeń konwencjonalnych, urządzenia do montażu powierzchniowego mają następujące zalety:
- podczas produkcji płytek drukowanych nie są wiercone żadne otwory - technologia staje się tańsza i szybsza;
- urządzenia elektroniczne mają mniejsze rozmiary;
- Urządzenia RF są łatwiejsze w projektowaniu, ponieważ brak styków minimalizuje zakłócenia pasożytnicze.
Dążenie do miniaturyzacji ma jednak pewną wadę - identyfikacja wyprowadzeń w diodzie SMD jest trudniejsza. Trudno jest podłączyć do niego tester lub sondę zasilającą. Z tego powodu ważne jest, aby wyraźne oznaczenia były nanoszone bezpośrednio na korpus elementu, aby uniknąć błędów w okablowaniu. Oznaczenie może być w postaci oznaczenia na obudowie (skos lub wgłębienie) lub w postaci wzoru mnemotechnicznego.
Najprostszym przypadkiem jest włączenie diody świecącej do obwodu prądu zmiennego. W tym przypadku biegunowość diody LED nie ma znaczenia.