Jak własnoręcznie naprawić żarówki fluorescencyjne
Lampy fluorescencyjne są obecnie wykorzystywane w wielu różnych zastosowaniach. Rozpowszechnienie opraw LED nie spowodowało ich zniknięcia z rynku. Mają one wiele zalet w porównaniu z innymi urządzeniami oświetleniowymi. Jednak czasami z powodu różnych czynników dochodzi do awarii. Lepiej jest wcześniej zapoznać się z problemami i metodami naprawy różnych opraw oświetleniowych.
Jak działa lampa fluorescencyjna
Zasada działania lampy fluorescencyjnej jest prosta. Do styków wewnątrz rurki przykłada się napięcie i emitowane są elektrony z gazu szlachetnego i par rtęci znajdujących się w rurce. Emitowane jest promieniowanie w zakresie ultrafioletu. Oko ludzkie nie widzi tego blasku.
Aby wytwarzać światło widzialne, rurka jest wewnątrz pokryta luminoforem. Barwa i temperatura światła zależy od jego składu.
Funkcje te są kontrolowane przez jednostkę elektroniczną zawierającą statecznik.
Lista usterek
Głównym elementem sterującym każdej lampy fluorescencyjnej jest statecznik. Może być elektromagnetyczny lub elektroniczny. W pierwszym przypadku urządzenie zawiera dławik i rozrusznik, a w drugim jest sterowany przez inne podzespoły.
W większości przypadków awaria lampy jest spowodowana wadliwym układem elektronicznym, starzeniem się elementów lub przepaleniem. Każda naprawa zaczyna się od zidentyfikowania przyczyny.
Film tematyczny: Opcje sprawdzania świetlówki.
Oprawa z dławikiem
Aby przetestować oprawę oświetleniową z dławikiem, można podłączyć do obwodu żarówkę testową. Jeśli:
- oprawa nie świeci - uszkodzony statecznik, uszkodzony dławik;
- świeci jasno - zwarcie w stateczniku
- Lampka miga lub nie świeci jasno - dławik jest uszkodzony.
Sam dławik może być otwarty, zwarty w różnych uzwojeniach, zwarty w jednym uzwojeniu lub mieć uszkodzony rdzeń magnetyczny. Oddzielny podział na obudowy.
Oprawa z EKG
W takiej lampie należy sprawdzić samą lampę, integralność okablowania, działanie oprawek. Jeśli każdy z elementów jest sprawny, konieczna jest wymiana samego statecznika.
Często ulega awarii, gdy tranzystor przepali się, co można zobaczyć gołym okiem. Jeśli nie ma widocznej usterki, należy sprawdzić styki za pomocą multimetru.
Za słaby punkt obwodu uważa się również bezpiecznik o niskiej rezystancji. Czasami przyczyną jest uszkodzony lub przepalony mostek diodowy. W takim przypadku lampa nie włącza się.
Zalecany kąt widzenia: światło dzienne/naprawa lampy EKG
Miganie lampki
Tradycyjne żarówki przepalają się błyskawicznie, a potem nagle. Świetlówki zużywają się w różny sposób. Najpierw miga, gdy jest włączona, co wskazuje na zmianę składu chemicznego gazu wewnątrz żarówki. Mruganie powoduje przepalenie się elektrod.
Nierzadko można zaobserwować obszary sczerniałe z osadami węgla. Jest to prawie niemożliwe do skorygowania. Jednak niektóre proste czynności mogą przedłużyć żywotność lampy.
Miganie jest spowodowane wadliwym zapisem EKG lub EB. Podłącz nową oprawę oświetleniową w celu sprawdzenia.
W niektórych przypadkach mruganie jest spowodowany spadkiem napięcia w sieci. Zjawisko to nie powinno występować w urządzeniach bezawaryjnych, ponieważ statecznik stabilizuje napięcie.
Demontaż lampy fluorescencyjnej
Aby dokonać naprawy, urządzenie musi zostać zdemontowane. Świetlówkę należy zdemontować w miejscu, w którym znajduje się nazwa i dane techniczne lampy. Obudowę należy podnieść do góry za pomocą zwykłego płaskiego śrubokręta.
Jeśli na końcach bańki widoczne są jakiekolwiek przebarwienia, należy ją wyrzucić. Zwykle żarówki psują się po około 2 latach.
Następnie należy sprawdzić styki żarówki za pomocą omomierza. Opór powinien wynosić kilka omów i zmniejszać się wraz ze wzrostem mocy.
Jeśli elementy są w porządku, należy sprawdzić płytkę statecznika elektronicznego. Wypalony element jest w większości przypadków od razu widoczny. Dotyczy to zwłaszcza oporników spalonych.
Proces naprawy opraw oświetleniowych fluorescencyjnych
Naprawa składa się z kilku etapów:
- Sprawdzenie napięcia sieciowego i jakości styków.
- Wymiana żarówki na inną, wcześniej niesprawną.
- Jeżeli migotanie nie ustępuje, warto wymienić rozrusznik i sprawdzić dławik lub całkowicie wymienić statecznik.
Do napraw potrzebna będzie lutownica, multimetr i śrubokręty. Zaleca się znajomość obwodów elektronicznych i procedur bezpieczeństwa.
Statecznik elektromagnetyczny
Naprawa urządzenia ze statecznikiem obejmuje:
- Sprawdzenie kondensatorów. Kondensatory zmniejszają zakłócenia elektromagnetyczne i wyrównują niedobory mocy biernej. Nierzadko występują w nich upływy prądu. Najlepiej jest najpierw sprawdzić taką usterkę, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów drogich kondensatorów.
- Sprawdzić statecznik pod kątem awarii. Zaleca się użycie multimetru z możliwością pomiaru indukcyjności. W przypadku wykrycia awarii należy wymienić statecznik lub zastosować jego elektroniczny odpowiednik. Można zastosować nowy element ze sklepu lub uszkodzony z innej lampy.
Statecznik elektroniczny
STATECZNIK ELEKTRONICZNY mogą różnić się układem, ale zasada działania jest taka sama. Stosuje się żarnik o określonej indukcyjności, który zasila obwód oscylacyjny. Są tam kondensatory, cewki i przetwornica z przełącznikami tranzystorowymi.
Do diagnostyki używa się oscyloskopu lub generatora częstotliwości. Naprawa rozpoczyna się od sprawdzenia płyty i znalezienia uszkodzonego elementu. W pierwszej kolejności sprawdzany jest bezpiecznik, który często jest przyczyną usterki.
Każdy element statecznika elektronicznego może ulec awarii. Dlatego warto kolejno sprawdź za pomocą multimetru kondensatory, rezystory, tranzystory, diody, dławiki i transformatory.
Może być konieczne odlutowanie elementów, ponieważ bez odlutowania wiarygodne odczyty można uzyskać tylko w teście uszkodzeń.
Uszkodzone elementy są wymieniane na nowe. Lutowanie należy przeprowadzać ostrożnie, ponieważ elementy są wrażliwe na przegrzanie.
Domowy aparat EKG
Doświadczeni elektrycy i hobbyści przechodzą od standardowego EKG do EKG wykonywanego ręcznie. W tym przypadku naprawa nie różni się wiele od naprawy dostępnego na rynku statecznika elektronicznego.
Jak przedłużyć żywotność świetlówki
Wielu radioamatorów nauczyło się przedłużać żywotność przepalonych żarówek poprzez podnoszenie napięcia przyłożonego do elektrod.
Pomaga to w wytworzeniu szczytowego napięcia powyżej 1000 V po włączeniu. Wartość ta jest wystarczająca do rozpoczęcia procesu jonizacji par rtęci na zimno i wytworzenia niezbędnego wyładowania w środowisku gazowym. W rezultacie uzyskuje się stabilne żarzenie nawet po przepaleniu się cewki.
Prąd można ograniczyć za pomocą opornika lub żarówki. Takie podejście pozwala uniknąć szybkiego wypalenia się świetlówka podczas pracy. Rezystor można samodzielnie nawinąć za pomocą drutu nichromowego.
